De gelukkigste dagen van het jaar.

En dat waren ze weer. De meest gelukkige dagen van het jaar. De dagen die je spendeert met je allerbeste vrienden, je naaste familie of je grote liefde. De tijd van het jaar waar je je zonder enige gene mag volstouwen met de meest luxe producten die je in de locale Appie kan kopen. Het zou een episch Nieuwjaar worden had ik zo gedacht. Maar niks van dit alles is het geweest. In plaats daarvan vierde ik kerst en Nieuwjaar dronken van de Goone bij de rivier en later in de locale pub en bestond mijn kerstdiner uit opgewarmde pasta met een hamburger van de vorige dag. Een once in a lifetime experience. Hoop ik.

De kater de volgende dag was er overigens niet minder op. Voor degene die het nog niet weet, het drinken van ‘’Goone’’ resulteert in de ergste kater die je ooit hebt meegemaakt. Als je een avond stevig hebt doorgehaald met een boxje  voor jezelf ben je de volgende dag letterlijk ziek. Maar het is het goedkoopste alternatief voor als je alcohol wil drinken. Populair onder backpackers en Aboriginals dus. Niemand weet precies wat het eigenlijk is. Het ziet er uit als wijn, het smaakt als wijn en het ruikt als wijn. Toch heeft het om een of andere reden een totaal ander effect dan wijn. Er gaan zelfs verhalen rond dat er eieren en/ of botten in verwerkt worden. Maar dat is natuurlijk een mythe.

De rivier, ook wel the creek is de ontmoetingsplaats voor alle backpackers van het hostel om onder het genot van een litertje goone of als je een rijk man bent een kratje bier gezellig met z’n allen in te drinken en vervolgens op stap te gaan. Zo ook kerstavond en oudjaar. Het is immers veel goedkoper om als groep eerst naar een van de bottleshops te gaan dan gelijk naar een pub waar je 5 tot 8 dollar betaald voor een pintje. 5000 inwoners en 7 bottleshops te vinden waar je je lievelings drank kunt halen. Zelfs een tap Heineken is er te koop. Dat wil wat zeggen over de favoriete locale bezigheid, namelijk: zuipen. Of je nu 14 of 83 bent, een paar pints kan altijd. Wat dat betreft voldoet dit dorp precies aan wat je zou verwachten van een of ander afgelegen mijndorp in Siberië. Drank is het beetje geluk wat hier te vinden is. Natuurlijk is dit allemaal een klein beetje overdreven en sterk aangedikt, maar ik wil gewoon  duidelijk maken dat ik hier zo snel mogelijk weg wil. Het is vast een heel mooie streek met al zijn nationale parken, wijngaarden met kasteel en prachtige panorama’s als je niet elke dag aan het werk bent en een auto tot je beschikking hebt. Als je een liefhebber bent van wijn en fruit is dit een goede plek om rond te trekken. In elk dorp heb je wel een wijnproeverij met restaurant. Ben je dit niet, sla ‘’the Granite Belt’’ gerust over.

Maargoed ik zit hier dus de komende maand in het hostel en ga 5/6 dagen in de week naar de Baronio farm om appels, peren, pruimen, abrikozen en perziken te plukken. Op zich is het interessant om te zien hoe het  proces in zijn werk gaat en wat er allemaal aan vooraf gaat voordat je het in de supermarkt kunt kopen. Na 3 dagen is dat overigens totaal weg en denk je alleen nog maar aan het geld wat je verdient en wat je er allemaal mee wil gaan doen als je klaar bent. Ik denk dat dat de manier is om het werk vol te houden. Iedere keer als je een stuk fruit in je handen pakt en het plukt denk je gewoon ‘’caching, caching, caching …’’. In tegenstelling tot thuis is maandag de beste dag van de week. Monday is pay day. Tenminste, dat was zo. Sinds dat ik bij de Baronio farm werk wordt het uitbetalen van het salaris iedere week een week uitgesteld volgens mij. Tot nu toe heb ik nog maar een keer een cheque gekregen die je dan weer moet inleveren bij een locale bank. Maar omdat deze alleen van maandag tot vrijdag van half 9 tot 4 uur open is kon ik gisteren pas de cheque inleveren. Dat betekent dus dat ik aanstaande maandag mijn allereerste salaris kan pinnen. Niet echt relaxt dus. 3 weken werken en nog steeds geen geld om iets anders te eten dan wit brood met chocopasta in de ochtend en spaghetti als diner als diner. Je kunt wel begrijpen dat het maandag een feestmaal wordt. Ik zat te denken aan gebraden kip met gebakken aardappels of misschien zelfs een biefstuk. Zolang het maar geen pasta is.